Parasyte ปรสิต เพื่อนรักเขมือบโลก ถ่ายทอดเรื่องราวของเหล่า ปรสิตต่างดาวตัวจ้อย ที่มาแพร่เผ่าพันธ์ุบนโลก เข้าครอบครองร่างมนุษย์ด้วยการมุดเข้าหูไปยึดสมอง และปกปิดตัวตนเอาไว้ แต่หิวเมื่อไหร่ก็ฉีกยิ้มแยกหัวออกมาเขมือบคนได้ แต่กับนาย ชินอิจิ อิซูมิ ดันดวงดี โดนปรสิตนาม มิกิ ยึดแค่มือขวาไปเท่านั้น ทั้งคู่ต้องใช้ชีวิตร่วมกัน ฝ่าฟันทั้งชีวิตประจำวันของ ชินอิจิ และการรุกรานหมายชีวิตจากปรสิตตัวอื่นด้วย

นอกจากเลือดโชกอันเป็นกิตติศัพท์ร่ำลือแล้ว ก็ไม่อาจทราบได้เหมือนกันว่า ในฉบับหนังสือการ์ตูน ปรสิต มีโทนเรื่องราวอย่างไร แต่ก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้กับฉบับหนัง แม้เทคนิคด้านภาพจะเจแปนนิสสไตล์จ๋า คงความเป็นการ์ตูนลอยๆ ไว้อย่างเห็นได้ชัด แต่เลือกที่จะไม่ได้เล่นเอามันส์ ขำเอาตาย บันเทิงกลุ่มเยาวชนเสียจนเลยเถิด  แต่ถ่ายทอดผ่านแนวทางที่ค่อนข้างซีเรียสจริงจัง มืดหม่น และแฝงประเด็นกระทุ้งเตือนใจผู้ใหญ่ได้อย่างน่าสนใจ ทั้งความสัมพันธ์ในครอบครัว แม่ลูก คนแปลกแยก การปรับตัวเข้าสังคม การเมือง ไปจนถึงวิพากษ์วิถีความเป็น มนุษย์ ได้อย่างเจ็บจี๊ดเหมือนโดนมีดแทงตับอยู่ไม่น้อย

แม้เหตุการณ์จะเกิดขึ้นบนโลก แต่เหล่ามนุษย์ใน ปรสิต เพื่อนรักเขมือบโลก นั้นดูแบนแต๋ดแต๋ ทำหน้าที่เป็นเพียงอาหารมื้อใหญ่ และผู้รอดชีวิตที่กรีดร้องเสียงหลงเท่านั้น เปล่าครับ…นั่นไม่ใช่ข้อเสียที่เราต้องมาติติงกัน เพราะความหลากหลายของมนุษย์ทั้งหลายนั้น  ถูกย้ายไปถ่ายทอดผ่าน ปรสิต (ที่สิงในร่างคน) ในลักษณะของความสุดโต่งไปคนละทาง ตามแต่บุคลิกที่ถูกกำหนด ทั้งเงียบขรึม เสแสร้ง ไปจนถึงทรงภูมิปัญญา แต่เนื้อในกลับหิวโหยเต็มประดาอยู่ร่ำไป แล้วมันต่างอะไรกับมนุษย์ล่ะครับ เราก็เป็นอย่างนั้นอยู่มิใช่หรือ

ประโยคแสบทรวงที่ออกมาจากปากสัตว์ต่างดาว ในทำนอง “เราผิดตรงไหนที่กินคน ทีคนก็ยังกินสัตว์เลยนี่” หรือ “นายเรียกพวกเราว่า ปีศาจ ฉันลองค้นหาคำว่า ปีศาจ แล้ว สิ่งที่ใกล้เคียงที่สุด ก็คือมนุษย์นะ” ก็ยิ่งสะท้อนความเป็นมนุษย์ ของเราๆท่านๆ มากขึ้น ถึงการโมโหโทโสอยากครอบครองทุกสิ่ง บงการทุกชีวิตให้เป็นไปตามสั่งอยู่ทุกวี่วัน เพียงแต่เราอาจมองข้าม ไม่ยอมรับ และเห็นเป็นเรื่องธรรมดาสามัญ จนต้องมี ปรสิต ในฐานะเผ่าพันธุ์ที่เหนือกว่า มาย้ำและแสดงภาพให้เห็นชัดเจนขึ้น ดังที่มนุษย์เคยมองสัตว์ ปรสิตก็มองมนุษย์ในมุมเดียวกัน

นอกจาก ชินอิจิ และ มิกิ มือขวา ที่เป็นตัวดำเนินเรื่องหลักๆ แล้ว อีกหนึ่งตัวละครที่จับตามองเป็นพิเศษคือ คุณครูปรสิตสาว เรียวโกะ ทามิยะ ที่ดูจะชาญฉลาดกว่าเพื่อนร่วมพันธุ์ รวมถึงการมีแนวคิดที่แตกต่าง และมองหาความก้าวหน้าในชีวิตที่ต้องอยู่ร่วมกับมนุษย์ อย่างไม่ต้องทนทุกข์และเบียดเบียน ถึงขนาดลงทุนกระเดือกแซนด์วิชแทนเนื้อมนุษย์ของโปรด เพื่อปรับตัวเข้าหาสังคม เพื่อให้อยู่ร่วมกับมนุษย์ได้

แต่การคิดต่างนั่น ก็คงเป็นจุดร่วมระหว่างเธอกับชินอิจิ ที่เหล่าปรสิตอื่นๆ มองว่าเป็นตัวประหลาด แม้เธอจะต้องโหดเหี้ยมดุร้ายไปบ้างตามสัญชาตญาณ แต่ก็น่าดีใจที่เสียงน้อยๆ ในเผ่าพันธุ์อำมหิตยิ่งใหญ่นี้ ถูกให้ความสำคัญในเบื้องลึกของจิตใจ มีน้ำหนักของตัวตนมากกว่าชาวต่างดาวที่มาพร้อมหนวดสังหาร ฆ่าล้างอย่างมืดบอด เพียงเพื่อป่าวประกาศว่า “ข้าจะยึดครองโลก” เหมือนปรสิตสิ้นคิดตัวอื่นๆ จนเรามองว่า ปรสิต ตัวนี้ เป็นมากกว่าสัตว์ เพราะเธอมีความเป็น “มนุษย์” มากกว่าคนบางคนเสียด้วยซ้ำไป

ปรสิต เพื่อนรักเขมือบโลก อาจไม่ได้เนี้ยบกริบทุกรายละเอียด และยังมีรอยโหว่ชวนมึนตึงอยู่บ้าง แต่ก็ต้องยอมรับว่า หลายๆฉาก หลายๆตอน ของหนังเรื่องนี้ ก็แปรสภาพให้จอใหญ่ในโรง กลายเป็นกระจกเงาขนาดมหึมา ที่สะท้อนให้เราชาวมนุษย์ทั้งหลาย ได้ทบทวนการใช้ชีวิตของตัวเองกันบ้างไม่มากก็น้อย ไม่เพียงตัวเรา แต่คือสังคมที่ไหลไปตามวิถีที่มุ่งบริโภคอย่างตะกละตะกลาม สุดท้ายแล้วเราจะเลือกฝืนต้านกระแสแบบ ชินอิจิ และ เรียวโกะ หรือยอมให้สังคมครอบงำเป็นตัวเขมือบหัวบาน ก็แล้วแต่คุณละกันนะ

เรื่องนี้ให้ 8 / 10 ครับ

Lecter Lecter.

ขอบคุณรีวิวจาก movie.mthai